این دیسكهای مهندسی، دارای اجزای ساختاری مشابه دیسك ستون فقرات هستند و درست مانند دیسكهای واقعی عمل میكنند.
محققان امیدوارند كه این تحقیقات منجر به كاشت دیسك های مهندسی در بیمارانی كه دارای دیسكهای آسیب دیده هستند، شود.
هر سال 40 تا 60 درصد از مردم آمریكا دچار دردهای مزمن كمر یا گردن میشوند.
جراحان مغز و اعصاب، بیماران مبتلا به انحطاط شدید دیسك را به دلیل از بین رفتن دیسك ستون فقرات كه به دنبال ادغام استخوانهای مهرهها ایجاد میشود، تحت عمل جراحی قرار میدهند.
علی رغم این كه جراحی دیسك ستون فقرات باعث كاهش درد در ناحیه كمر پس از عمل میشود، اما برخی محدودیتهای حركتی در پی آن ایجاد و مانع از آن میشود كه فرد سبك زندگی فعال گذشته خود را پیش گیرد یا مثلا یك ورزشكار حرفهای به پایان كار خود میرسد.
در ایمپلنت ستون فقرات ساخت مهندسان، دیسك های لاستیك مانند همراه با قسمت خارجی موسوم به فضای بین دوایر متحدالمركز از یك ماده سخت و دایره درونی تشكیل شده و داخل دیسک فرم ژلاتینی نرمتری دارد كه تحت فشار قرار میگیرد و وزن بدن را تحمل میكند.
محققان دیسكهای مصنوعی را به واسطه دو پلیمر، كلاژن كه به دور بافت خارجی میپیچد و یك هیدروژل به نام آلژینات در میان آن ساختهاند.
ایمپلنتها به همراه سلولهایی كه ساختارها را با بافتهای جدید پر میكند، كاشته میشود و همچنان كه در بدن شكل میگیرند، به دلیل رشد سلولها كارایی بهتری پیدا میكنند.
به گفته دانشمندان، ایمپلنتها 70 تا 80 درصد از ارتفاع اولیه دیسك را حفظ میكنند.
این ایمپلنتها قادر به درمان طیف وسیعی از بیماریهای موسوم به فتق دیسك بین مهرهای كه یكی از دلایل از كار افتادگی در سراسر دنیاست، هستند.
از دیدگاه زیستی، دیسك های جدید به دلیل نحوه ادغام و كامل شدن آنها با استخوانهای مهره نسبت به ایمپلنتهای قبلی مزایای بسیاری دارند.
این عمل جراحی بزرگ، غیرتهاجمی، ایمنتر و داری اثرات جانبی كمتری نسبت به روشهای قبلی است.
نظر شما